Miniselectie Zeeland!

Lowlands Fotootjes

Just when you think it couldn't get worse...

Zo, das ff bijna een maand later dat ik iets schrijf!

De afgelopen weken van alles en geen bal gedaan, hoogtepunten natuurlijk Lowlands, 3 prikken voor mijn reis naar Suriname (huilen bij de GGD is niet eens zo'n afgang...) en een tandartsbezoek wat niet zou misstaan als cursusdagdeel voor slopers.

Het allerleukst was het halen van Diesel & Rocco, die inmiddels al bij ons gewend en verwend zijn. Ideaal, we hebben geen groenbak voor GFT afval, maar 2 cavia's die alles opeten als het maar eetbaar lijkt. En allebei met een ander karakter, de kleine is stoer en durft alles in de kooi maar zit op schoot nog een beetje onwennig, de grote vindt zichzelf de bikkel van de twee en rammelt met zn buik over de grond en een geile blik in zn ogen (iew, ja ik weet t ...) door de kooi om te laten zien dat hij the Man is. Ondertussen als er iemand binnenloopt schijt ie 7 kleuren stront. Een echte man dus. Op schoot issie helemaal weg van holletjes, dus de avond dat hij via mijn nek achter op mn rug mn pyama indook was niet zo gek, maar t was wel lichtelijk gevoelig! 4 pootjes met nageltjes die over je rug naar beneden glijden. Hmmm... en Maurits maar afvragen hoe ik toch aan die krassen op mijn rug kom.

De muizenplaag van de vorige blogs is al een stukje teruggedrongen, we hebben zakken gif, zilverpapier en klemmen her en der verspreid en nu lijkt het tijdelijk opgelost. Dat de buren een nieuw katje hebben werkt ook ;) Maar...

Gisterenavond kwamen kampverkering en ik terug van Breda, toen ik in het trappenhuis in mijn ooghoek een donker iets zag liggen, met een lange staart. Ongelofelijk hoe snel je brein van een glimp uit je ooghoek in 1 tel een compleet plaatje maakt en ook nog de bijbehorende correcte reactie geeft:

IEEE DAAR LIGT EEN DOOIE RAT!

Ja echt, net nu je denkt dat je alles gehad hebt ligt er serieus een dooie bruine rat in het trappenhuis. We hebben er fotos van gemaakt als bewijs (nou ja, heb ik laten maken want ik durfde de flat niet uit). Dit wordt een vette brief naar de woningbouw en de gemeente. Kampverkering wilde hem opruimen, maar ik was bang voor ziektes dus dat wilde ik liever niet. Helaas ging hij vanochtend vroeg al de deur uit, en bleek t lijkje-met-staart er nog te liggen. Vol in het zicht.
Toen ik vanmiddag de deur uit ging lag hij er nog, dus heb ik met mijn handen voor mijn ogen de deur proberen te vinden. Toch is het wel raar, net als met een auto ongeluk. Je wilt niet, maar je kijkt toch. Uiteindelijk kwam ik met moeder en al terug naar de flat, maar we durfden allebei niet naar binnen. Maar weer terug gereden en hulptroepen ingeschakeld. De buurtbeheerder lachte me uit en zei ach meiske ruimt da ding toch efkes op. Ja doei!!! Schoonpa zat aan zee, en de politie bellen vond ik een beetje sneu.

Uiteindelijk heeft een klein blond meisje onder het toeziend oog van mijn broertje het lijkje-met-staart een eervolle begrafenis in de kliko gegeven. (30 cm fucking dooie rat!!!) Onze buurman met gouden tanden kwam nog met zijn kleuters aangelopen, lachend 'jaja daar ligt een rat, maar ik stap er gewoon overheen, ik ben niet bang'. Nee eikel, ruim hem dan ook op!!!!!!! Fijntjes merkte hij op dat er in de noodgang er nog een lag... Dat zijn kleine dochtertje bang was maakte niet uit, en hij vond dat ´ze´hem maar op moesten ruimen. Gisteren was het burendag, maar mooi dat ik daar niet aan meedeed.

De woningbouw, gemeente en iedereen op aarde die ook maar iets om ratten geeft gaat nu dus een probleem krijgen, want ik verdom het om in een krachtwijk (lees: probleembuurt) te wonen waar ze het hebben over samen sterk en problemen van mensen oplossen, terwijl wij als keurig stel er alles aan doen om het hier leefbaar te houden en er RATTEN door de flat lopen!!!
Ik ben dus zacht gezegd niet geheel content op dit moment.
Bedankt voor de aandacht. Piep.

x Ingel