maandag, oktober 01, 2007

Geen ratten, maar katers

Zondagochtend... Opgewekt spring ik uit mijn bed om de schade van de avond ervoor op te nemen. 35 mensen in een flatje met drank, muziek, kaarsjes en chips is best veel. Voorzichtig loop ik de trap af... De witte muur bij de trap heeft een vreemde blauwe veeg, de trap lijkt stoffig en harig. Een blik op het aanrecht maakt dat het opgewekte gevoel in een klap verdwijnt. Een berg vieze glazen en aangekoekte restjes staart me aan. Ineens voel ik hoofdpijn opkomen.
Mijn maag laat weten dat hij er is, en vooral dat hij niet blij is. 3 cocktailglazen bessen was toch teveel van het goede. De vloer in de kamer is donkergrijs in plaats van bruin en het balkon ruikt naar bier.

Kortom, kampverkering en ik hebben een feestje gegeven! Ik nodigde een man of 12 uit. Meneer kwam uit op 40. Baas boven baas. Overdag het hele huis feest-klaar gemaakt en 's avonds paprika's gesneden en chips klaargezet. Kampverkering leverde de muziek en ik stak alle kaarsjes aan.
Ik was nerveus, vind feestjes spannend. Heb nog steeds het beeld in mijn hoofd van een meisje die haar kinderfeestje viert. Ze zit op de bank met een klein verjaardagskroontje op. Het is drie uur, maar niemand die ze uitgenodigd heeft komt.
'lang zal ik leven...'

Nog steeds is dit een van mijn grootste nachtmerries. Gelukkig stond de flat al gauw vol. De familie ging zelfs maar op de slaapkamer staan bij gebrek aan ruimte. Het leek wel een amerikaanse housewarming. Iedereen had leuke kado's of envloppen meegenomen en na een flink cocktailglas bessen was ik ook relaxed. Ik heb het otnzettend naar mjin zin gehad, en toen ik dronken was maakte ik me zelfs niet meer druk of anderen het wel gezellig vonden. Ik ben niet verantwoordelijk voor andermans geluk! wow, alcohol levert dus toch zinnige dingen op...
Toen ik mijn wangen en tong niet meer voelde en luidruchtig verkondigde dat ik dronken was werd het tijd voor water. Toch duurde het nog het hele feest tot ik weer bij zinnen was. Ik was nog zo aangeschoten dat ik zelfs met de evilbroer van kampverkering muziek durfde te maken. Hij pakte mijn gitaar en speelde een nummer van K's Choice. Kippenvel stond op mjin armen, en ik kon niet anders dan zingen. Gelukkig was het niet zo druk meer, en de alcohol verdoofde mijn schaamte. Vond het heerlijk om weer gewoon met een gitaar mee te zingen. Het koor is ook leuk, maar toch anders...
Uiteindelijk lag ik in bed toen kampverkering de laatste vrienden naar buiten escorteerde. Fijn, discussies in de gang terwijl ik probeerde te slapen... :S
Ik vond het voor het eerst in mijn leven een leuk zelfgegeven feest! Het was fijn om het met kampverkering samen te doen en om leuke mensen ons flatje te laten zien.

Vandaag op het werk mijn maag tot rust laten komen. De hoofdpijn zakte na liters water.
Nu weer terug naar gewoon gewoon.

x Ingel

1 Comments:

Blogger avanmaris said...

Max!

het was een leuk feestje! Trouwens, je halloweenfeestje mocht er toen ook wel zijn ;) Rare dingen hebben we toch meegemaakt. Weet je nog die avond in Weert? But I digress... jammer dat ik je optreden heb gemist :(

daaaaag
ponno

5:20 p.m.  

Een reactie posten

<< Home