Gevonden voorwerp

Lost&found

Soms heb je van die mensen die indruk maken. Niet omdat je ze kent, maar gewoon omdat ze nu eenmaal voorbij lopen en je je ogen er niet vanaf kunt houden. Een mysterieuze voorbijganger...

De afgelopen weken is mijn oog gevallen op zo'n voorbijganger. Mijn adem stokt als hij langsloopt, een heerlijk gevoel van onbereikbaarheid. Hij kent mij niet, ik hem wel. Nu is het zo dat deze persoon gevonden wil worden. Ik vind telkens spullen die hij (voor mij?) achter laat. Ik weet wel dat hij dit niet expres doet, maar het is voor mij steeds een uitdaging om een stap verder te gaan. De eerste keer dat ik iets van hem vond, mislukte mijn briljante plan. Ik wilde het hem terug gaan geven. Ik was zo blij met het gevonden voorwerp dat ik het hardop riep. Een klasgenootje van de mysterieuze persoon hoorde dit en antwoordde ijzig dat ze hem het voorwerp terug zou geven... Ai, betrapt.

Afgelopen vrijdag was het weer zo ver. Ik zit hier al bijna 4 jaar op school en nooit interesseer ik me voor vergeten diskettes die naast computers liggen. Nu viel mijn oog erop en jawel... hij wil echt gevonden worden. De diskette was van de mysterieuze voorbijganger.
Mijn geweten verloor het van mijn nieuwsgierigheid en ik heb uitgebreid de bestanden gelezen. Mea culpa...

Een brief, cv, info en zijn telefoonnummer zijn de opbrengst van dit staaltje Sherlock Holmes voor hormoon-bommen. De diskette werd met grote zorg in mijn agenda gestopt en daar heeft hij het weekend overnacht. Het plan was dat ik de diskette aan de mysterieuze voorbijganger zou geven, en zo in contact met hem kon komen.

Maar toen het moment daar was knikte mijn knieen en werd mijn hoofd pudding. Ik durfde niet meer.... Onopvallend glipte ik met de diskette naar de gevonden voorwerpen bak, waar ik hem met een welgemikte gooi in smeet. Met spijt in mijn hart... Gemiste kans.

Een lichtpuntje; ik heb zijn telefoonnummer maar bewaard. Who knows.

Hij wil nou eenmaal gevonden worden...

x Ingel

p.s. Balkenende, sorry...