Hysterisch!

Hallihallo,

Het wachten is over....
Gisterenochtend heb ik een half uur op de postbode zitten wachten omdat ik een voorgevoel had dat er een brief voor me bij zou zitten. Natuurlijk kwam de post later dan normaal. Uiteindelijk naar buiten gesprint, de postbode getackled en de brief uit zn handen gegrist. Hij voelde akelig dun... (de brief, niet de postbode).
Ik opende de enveloppe en zag meteen het woord 'helaas' staan :( Potjandosie!
Compleet gedesillusioneerd ging ik weer naar binnen.

Na een paar minuten besloot ik om de teamleider te gaan bellen die het gesprek had geleid. Zijn naam en nummer stonden immers in de brief en er stond dat ik mocht bellen om de reden te vragen. De beste man zat te lunchen en zou me terug bellen. Na tien minuten ging mijn gsm al. De teamleider... Ik vroeg op mn allerleukst of hij me misschien kon vertellen waarom ik het niet geworden was, zodat ik het bij volgende sollicitaties beter zou doen.

Hij zei: Inge, ik wil je niet afschepen maar er viel niets op je aan te merken. Het ging tussen jou en een andere kandidaat die net wat meer ervaring heeft. We vonden het een erg moeilijke keuze maar uiteindelijk paste die ander net iets beter in het team.
Toen zei hij, ik wilde wachten tot iedereen de brief had om je dit te vertellen, ik word namelijk in juni fulltime teamleider van veldwerk/preventie. Weet je wat dit inhoudt? Ik op mn blondsts (?) uhm nee niet echt. Hij vertelde dat het voorlichting, cursussen en trainingen geven was, met hanggroep jongeren werken en trends onderzoeken. Toen vroeg hij, wat vind je daarvan?
Ik meteen 'jaaa gaaaf' want trainingen geven staat erg hoog op mn verlanglijstje.

En toen kwam het... hij zei; ik vind dat je namelijk met je visie, relativeringsvermogen, achtergrond en enthousiasme bij Novadic past en ik wil je een functie aanbieden... Whaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!
Toen vroeg hij of hij mijn brief mee mocht nemen, dat hij ging kijken naar de mogelijkheden voor een plek en dat hij me in twee weken terug gaat bellen....

*slik*

Het duimen heeft dus geholpen, maar er mag nu geduimd worden dat dit inderdaad doorgaat en dat ze me bij Novadic willen hebben! Ik moet nu dus weeeeer wachten....
Gelukkig heb ik iets gevonden om mijn energie om te zetten, ik ren elke ochtend twintig minuten! Jawel, I have lost my mind. Heb nu zelfs hippe ren schoenen en ik val niet meer dood neer na een half rondje :D

Verder heb ik deze week agentje gespeeld; ik mocht met de politie mee op surveillance door de binnenstad. We gingen op zoek naar spijbelaartjes en hebben die gevonden. Ik voelde me erg stoer, alleen jammer dat ik mn pistool thuis had gelaten ;) Ik mocht mee omdat het een leerplichtactie was en ik daar over aan t schrijven ben in mn visiedocument.

Ga nu weer braaf verder werken , want na alle spanning en sensatie moet mn laatste schoolproject nu eigenlijk gewoon af zijn.

x Ingel (duimen he?!)

Wachten wachten...

Ik houd niet van wachten...

Vier dagen geleden heb ik een sollicitatiegespek gehad wat op een bizarre manier heel gezellig was en goed ging. De commissie gaf me complimentjes en zeiden dat ze me het werk wel zagen doen. Ze vroegen zelfs of ik de brief zef wel geschreven had, en niet mn ouders omdat hij zo goed was en ik nog zo jong ben... Tja wat je daar mee moet in zo'n gesprek :s

Ik ben dus helemaal hyper en vol hoop t gesprek uitgekomen, want het ging precies zoals ik t wilde en nu wil ik de baan steeds liever! Het probleem is alleen dat ik niet weet wanneer ze iets laten weten. Hoe langer ik nu moet wachten hoe zenuwachtiger ik word en hoe meer ik ga twijfelen of t echt zo goed ging als ik dacht.

Er hangt natuurlijk niets van af, en t feit dat er maar 8 van de 43 kandidaten uitgenodigd waren op gesprek en dat ik daar 1 van ben is heel gaaf, maar ik wilt zo graag!!!!!

Ik wil dus iedereen vragen om mee te duimen.... Want ik word kei gek van t wachten nu ik er nix meer aan kan veranderen! (hieronder is n virtueel kaarsje wat ik aangestoken heb hihi)

s
ss
ss
---
---
---
---

x Ingel

Back to life

Hoooooi,

Ik dacht laat ik weer es een stukje schrijven...
Afgelopen week weer van alles en nog wat gedaan (met wisselend succes haha). Maandag was een drukke dag, ik ging namelijk solliciteren. Normaal ben ik heel goed in kletsen en mezelf verkopen, maar ik had mn dag niet...
Ik had namelijk last van het 'roze olifantjes effect'... Ken je dat, dat iemand tegen je zegt dat je absoluut niet aan een roze olifant mag denken, maar dat je dat dan automatisch toch doet? Nou dat had ik dus! Ik ging t gesprek in en dacht ' ik mag nix zeggen over mn stage van 3 jaar geleden.' Toen gebeurde er dit:

Interviewer: Welkom, thee blablabla
Interviewer: Goh, Schotland, hoe komt het dat je daar naar toe bent gegaan?
Ingel: Nou, daar zit een geschiedenis achter, in de derde heb ik namelijk mijn stage niet afgemaakt omdat dat niet goed ging....
Ingel(denkt: arghhh shit shit ik heb t toch gezegd)
Interviewer(denkt: ziejewel een kneusje)

Conclusie: gesprek ging over mijn afgang bij de reclassering, en niet over mijn super tijd bij het crisis centre in Glasgow. Ik klonk als een grijze muis en vond mezelf ook niet echt aannemens-waardig. Gelukkig vond ik de baan ook niet je-van-het, want er werd me verteld dat de hele inhoud eruit was en dat t alleen over rapporteren ging. Nou lekkere maatschappelijk werker ben je dan... Uiteindelijk wilde ik de baan dus niet eens, en dat was maar goed ook, want ik mocht niet op een tweede gesprek komen.
Morgen heb ik een ander gesprek, veel te hoog gegrepen maar ik ga er toch voor! Dit keer laat ik alleen mn roze olifantje thuis...

Maar goed, na het gesprek heb ik een nieuwe telefoon gekocht! Jeuj jippie ole; een hele gave die dit keer meer kan dan smssen of bellen; een hele vooruitgang dus! Er hoort helaas ook een nieuw nummer bij, maar dat zal ik binnenkort lanceren met een grote reclame campagne :p.
Na mn aankoop ben ik heel lekker gaan high-tea-en met een vriendinnetje bij Listers. Was echt super de luxe en heel lekker en echt een aanrader. Jammie.
Woensdag met een vriendinnetje gaan lunchen bij Centraal, ook lekker en heel gezellig. Op donderdag gingen mijn ouders naar Rome en kon ik dus weer even genieten van een huishouden voor mezelf... Heerlijk! Vrijdag met Will thee gedornken in de Vooruitgang en toen had ik de halve stad dus gehad :p.

Zaterdag was een kei leuke dag, toen heb ik namelijk het kinderfeestje van een vriend van me gehad. Hij had besloten om met een hele groep te gaan zwemmen in de Tongelreep (en mn kampverkering mocht mee!). Jawel, ik ben op mn 21ste gewoon kei hard van deTurbotol gegaan! (1,5 rondje hield ik t vol) Ook de suisbuis en de familie-glijbaan en de spectaculaire nieuwe gele glijbaan waren erg gaaf. Ik voelde me weer helemaal elf! Na t zwemmen met mn kampverkering naar huis om te eten en toen opgetut om ouderwets naar de Altstadt te gaan met Anna en de kinderfeestjesgroep. Hebben een super avond gehad, en zelfs mn kampverkering is in de Altstadt geweest! Lief he :D
In de vrieskou naar huis was minder, maar hey I'm alive haha.

Verder heb ik vooral beetje huisvrouw gespeeld en ben ik aan mn eindproject aan t werk. Hoef nog maar 1 opdracht voor ik mn diploma krijg; en daar ben ik dus lekker mee bezig. Naast het voorbereiden voor mn sollicitatie natuurlijk! Daarnaast heb ik sinds gisteren een nieuwe bezigheid....
Ik doe joggen (ik jog, heb gejogd, hij jogd?) Voor het eerst in 21 jaar doe ik vrijwillig aan lichaamsbeweging. Ook al is het maar een klein rondje in t park en hijg ik als een paard; ik ben kei trots en hoop echt dat ik t vol kan houden. (motivatie, complimentjes en aanmoedigingen te versturen naar: ingelemmens@hotmail.com).

Nu ga ik nog ff hangen en dan dalijk lekker naar mn kampverkering relaxen voor ik morgen mn gesprek heb... Jullie horen t wel ;)

x Ingel

Inge-tegreren

Hallow...

Inmiddels ben ik alweer twee weken thuis! Het voelt alsof ik niet weggeweest ben. Twee dagen na terugkomst ging ik naar de verjaardag van mn kleine neefje, en t schattige ventje heeft me meteen buikgriep gegeven. Wat een fijn welkom-thuis kado! Ik lag dus meteen drie dagen voor pampus. Van mn plannen kwam dus geen bal terecht, t enige wat ik geprobeerd heb is om aan de arm van mn kampverkering naar de bios te gaan, maar in de mediamarkt duizelde t me al. Voelde me een vaatdoekje met hysterische darmen :S

Toen ik beter was kreeg ik meteen de oer-brabantse integratiecursus genaamd carnaval. De eerste avond was ik BOB en moest ik wennen aan al die plat-pratende, hossende zatte mensen; ze lijken in nix op de messentrekkende kostende schotten die ik had leren kennen. Tijdesn carnaval heb ik Nuenen, Eindhoven, Zeelst, Oers en Meppel(Vessem) met mijn aanwezigheid verblijd. Vooral Vessem blijkt moeilijk te onthouden, en je staat best voor lul als je zegt dat je naar de optocht in Meppel, naast Veldhoven, bent geweest. (schaam)
Carnaval was leuk want na 2 dagen had ik t ouderwetse gevoel weer en stond ik met mn wodka-jus en een grote grijns op mn gezicht mee te deinen met de muziek.

Nu is carnaval voorbij en staat mijn leven, naast het repareren van mijn sociale-contacten, in het teken van: Solliciteren!
Jawel, het is zover, ik heb nog niet eens een diploma maar ik heb de komende 2 weken gesprekken bij de verslavingszorg. Vanuit Glasgow had ik geregeerd op twee vacatures en ik ben (wonder boven wonder) meteen uitgenodigd. Ik ben me nu dus als een gek aan t voorbereiden. Ik vind het kei spannend, leuk en eng en hoop dat ik beide commissies kan overtuigen dat ik het ben waarop ze al jaren zitten te wachten. Tips zijn welkom!

Naast de ervaring heb ik namelijk geld nodig... Mijn wens-lijstje bestaat namelijk uit: een vakantie, een gsm, nieuwe schoenen, een auto en een eigen flatje...
Dit hoeft allemaal (behalve de vakantie) niet op korte termijn, maar het zou leuk zijn!

Verder heb ik in de categorie; 'wat ik altijd al heb willen doen en waar het nu dan eindelijk van is gekomen 'geonderwaterhockeyed'. (Driedubbele woordwaarde!) Je kan het het best vergeleijken met proberen over te steken op een drukke snelweg. Anders is de vergelijking met een stuk biefstuk in een bak piranhas ook best goed. Blauw-aangelopen, hijgend en flink boos heb ik me op een puck gestort, samen met de rest van het team. Helaas heb ik geen talent en heb ik vooral half boven water gehangen in de hoop dat ik weer zuurstof binnen zou krijgen in plaats van chloor. Er werd me subtiel aangeraden es te gaan kijken bij het jeudsteam, waar het tempo lager ligt. Ok I get the hint...

Maar goed; ik ben dus druk bezig met inge-burgeren en met de hulp van mijn kampverkering en vrienden lukt t best. Ik droom en scheld ook gewoon weer in t Nederlands.
Het enige wat ik nu vraag is om een portie geluk voor de gesprekken de komende week, dus stuur de virtuele knuffels maar door!

x Ingel