Hysterisch!

Hallihallo,

Het wachten is over....
Gisterenochtend heb ik een half uur op de postbode zitten wachten omdat ik een voorgevoel had dat er een brief voor me bij zou zitten. Natuurlijk kwam de post later dan normaal. Uiteindelijk naar buiten gesprint, de postbode getackled en de brief uit zn handen gegrist. Hij voelde akelig dun... (de brief, niet de postbode).
Ik opende de enveloppe en zag meteen het woord 'helaas' staan :( Potjandosie!
Compleet gedesillusioneerd ging ik weer naar binnen.

Na een paar minuten besloot ik om de teamleider te gaan bellen die het gesprek had geleid. Zijn naam en nummer stonden immers in de brief en er stond dat ik mocht bellen om de reden te vragen. De beste man zat te lunchen en zou me terug bellen. Na tien minuten ging mijn gsm al. De teamleider... Ik vroeg op mn allerleukst of hij me misschien kon vertellen waarom ik het niet geworden was, zodat ik het bij volgende sollicitaties beter zou doen.

Hij zei: Inge, ik wil je niet afschepen maar er viel niets op je aan te merken. Het ging tussen jou en een andere kandidaat die net wat meer ervaring heeft. We vonden het een erg moeilijke keuze maar uiteindelijk paste die ander net iets beter in het team.
Toen zei hij, ik wilde wachten tot iedereen de brief had om je dit te vertellen, ik word namelijk in juni fulltime teamleider van veldwerk/preventie. Weet je wat dit inhoudt? Ik op mn blondsts (?) uhm nee niet echt. Hij vertelde dat het voorlichting, cursussen en trainingen geven was, met hanggroep jongeren werken en trends onderzoeken. Toen vroeg hij, wat vind je daarvan?
Ik meteen 'jaaa gaaaf' want trainingen geven staat erg hoog op mn verlanglijstje.

En toen kwam het... hij zei; ik vind dat je namelijk met je visie, relativeringsvermogen, achtergrond en enthousiasme bij Novadic past en ik wil je een functie aanbieden... Whaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!
Toen vroeg hij of hij mijn brief mee mocht nemen, dat hij ging kijken naar de mogelijkheden voor een plek en dat hij me in twee weken terug gaat bellen....

*slik*

Het duimen heeft dus geholpen, maar er mag nu geduimd worden dat dit inderdaad doorgaat en dat ze me bij Novadic willen hebben! Ik moet nu dus weeeeer wachten....
Gelukkig heb ik iets gevonden om mijn energie om te zetten, ik ren elke ochtend twintig minuten! Jawel, I have lost my mind. Heb nu zelfs hippe ren schoenen en ik val niet meer dood neer na een half rondje :D

Verder heb ik deze week agentje gespeeld; ik mocht met de politie mee op surveillance door de binnenstad. We gingen op zoek naar spijbelaartjes en hebben die gevonden. Ik voelde me erg stoer, alleen jammer dat ik mn pistool thuis had gelaten ;) Ik mocht mee omdat het een leerplichtactie was en ik daar over aan t schrijven ben in mn visiedocument.

Ga nu weer braaf verder werken , want na alle spanning en sensatie moet mn laatste schoolproject nu eigenlijk gewoon af zijn.

x Ingel (duimen he?!)