Vermist: Hum

Hey hoi,

De zon schijnt, maar mn hum is weg. Ben de hele week al uit mn hum, en ben t beu. Wil weer ik mn hum raken. De reden dat mn hum kwijt is, kan ik op mn openbare blog natuurlijk niet zomaar vertellen, maar t is nix ernstigs. Houd t maar op hormonen ;) Alleen moest ik er zelfs op school van huilen, en daar heb ik n hekel aan! (T tekstje in de vorige post geeft wel ongeveer aan hoe ik me voel) T helpt wel dat de zon nu schijnt en een onbekende jongen voor Lis en mij naar school kwam omdat we vroegen of hij ijsjes kwam brengen! Lekker een speedy gegeten!

Gisteren hebben we gezellig limi-avondje gehad, en heb ik een halve fles Coebergh achterover geslagen in de hoop dat dat hielp om mn hum te vinden. Niet dus. Was wel zat, heb zelfs gelachen en gedanst, maar t was maar tijdelijk.
Deze week heb ik papieren naar Schotland gefaxt voor mn stage, maar nog steeds geen reactie gehad... Ook al zo stom!

Vanavond ga ik mn hum zoeken op de verjaardag van mn nicht die vandaag (geen grap ook al is t 1 april) 30 wordt. Hoera hoera hoera.
Morgen nog geen plannen, en zondag ff werken. Heb besloten dat ik t hele weekend nog naar mn hum mag zoeken, maar dat ik m maandag gevonden wil hebben.

Signalement:

Vrolijk, glimlachend, zingend, blij, hoera gevoel. Heeft roodachtig haar (wat vandaag in ontplof-stand stond) Springt door de gangen en is druk aan het praten.

Wie zoekt er mee?

x Ingel